Een goed bewaard geheim: De D-boot

Tijdens de tweede wereldoorlog kort na het binnenvallen van Duitsland in België besloot het Belgische verzet om van start te gaan met een duikbootprogramma.
In de eerste wereldoorlog was al gebleken hoe effectief het gebruik van onderzeeërs kan zijn in een oorlogssituatie.
De Belgische verzetsstrijders konden de hand leggen op de plannen van luitenant-ter-zee  JJ Wichers die met zijn verbeterde snuivertechnologie de duikboten van de Nederlandse Marine nog een stuk efficiënter maakte.
Om in volledige geheimhouding te kunnen werken werd gezocht naar een geheime locatie om deze boten te kunnen bouwen. Gezien de kuststrook, de IJzer, de Schelde  en alle grote Belgische havens sterk door Hitlers troepen gecontroleerd werden werd voor een ongewone locatie gekozen.
Vlak bij Brussel vonden ze het landelijke dorpje Wezembeek-Oppem waar de geologische ondergrond perfect samengesteld was om een prestigieus duikbootprogramma op te starten en grote waterbekkens te creëren..
Uit de ijzerhoudende zandlagen werd ijzererts gewonnen waarmee de duikboten konden gebouwd worden. De door de uitgravingen bekomen putten werden ingericht als stelplaats voor de duikboten.
De bedoeling was om, eens de duikboten in productie gingen, een nieuw kanaal te graven tot aan het zeekanaal Brussel-Schelde langswaar de boten ongemerkt de Belgische kust konden verdedigen.
     
De eerste klasse Belgische duikboten werden in 1942 afgewerkt. Ze kregen de naam van de Kolonel van de Marine Ernest Jansens die het hele project superviseerde. De Jansens-klasse werd al snel  (1944) opgevolgd door de Peeters-klasse genaamd naar een lokale smid die de verzetsstrijders hielp bij het smelten en bewerken van het ijzererts.
Een tiental boten werden uiteindelijk geproduceerd maar nooit in gebruik genomen. Het graven van een nieuw kanaal naar het  Zeekanaal Brussel-schelde bleek zo tijdrovend en geldverslindend te zijn dat het project nooit werd afgewerkt. Toen in 1945 de Duitse bezetter werd uitgedreven werden  deze projecten volledig overbodig. Het D-boot programma werd opgeschort en de reeds gebouwde waterstelplaatsen werden verkommerd achtergelaten.
Restanten van de geproduceerde duikboten zijn nog steeds terug te vinden in de vijvers van Wezembeek-Oppem.
De vijvers in het Warandepark werden in de jaren 1990 gerenoveerd en omgebouwd tot een visvijver en speeltuin. In de vijver werd een beeldhouwwerk van  Tom Frantzen geplaatst. De drie Dolfijnen werden gegoten uit ijzer en staal afkomstig van een van de wrakken teruggevonden bij de renovatie.
Aan de Beekstraat worden momenteel de oorspronkelijke grachten en waterbekkens terug opengelegd nadat deze direct na de oorlog werden gedicht.

Wat de cache betreft: je hebt geen natte voeten nodig om hem te vinden noch laarzen, je hoeft ook niet te zwemmen. De cache ligt op de gemarkeerde coördinaten om eraan te graken dien je ergens anders te zijn. Dat is dus even zoeken (zie hint). De cache heeft een alternatief logbook. Logs zonder registratie in het logbook worden verwijdert.En ALSTUBLIEFT sluit hem terug correct af of het is een verzopen cache!!!!!