Van deze cache gehoord in het geocafé op geocaching.nl. Aangezien mijn gezondheid nogal wisselt, besloten hier niet aan mee te doen. Toen echter bleek dat het aantal aanmeldingen erg beperkt was toch maar besloten dit iets op te hogen. Met wat meer deelnemers is het tenslotte makkelijker om koppels te maken.

Aangezien ik gewoon moest werken tussen kerst en oud en nieuw zat ik vast aan de weekeinden en in deze drukke periode is dan het energieniveau vaak niet zo hoog.

Kort na de sluitingsdatum kreeg ik bericht van Miss Piggy H. Niemand wilde hun cache doen, dus of ik interesse had. Zij zou wel voor vervoer zorgen vanaf station Gorinchem, zodat het voor mij haalbaar zou zijn.

Toen we aan elkaar gekoppeld bleken hebben we een datum geprikt. Het zou 13 januari worden, aangezien de agenda's niet eerder overeenstemming konden vinden. Nog wat caches voor de middag gepland om samen te doen, waar we uiteindelijk korter mee bezig waren dan gedacht en Miss Piggy W. ter plekke nog maar wat caches uitgekozen heeft die stuk voor stuk ook goedkeuring konden krijgen.

Na het avondeten was het tijd voor deze cache. Wij kregen een nachtcache en werden afgezet vlak bij het eerste waypoint. We hadden parkeer coördinaten gekregen, maar die hebben we genegeerd aangezien we wisten dat we mee zouden rijden met de makers.

Technisch teamlid had zich zo goed voorbereid dat hij zijn GPS onderin zijn tas had zitten. Die mocht hij er dus eerst even uithalen en toen die aan was, konden we beginnen. Het eerste waypoint was een makkie. Snel gevonden en we hoefden niets anders te doen dan het volgende waypoint in te kloppen. Oh ja, en het doosje in een overvolle cachetas zien te proppen. Maar ook dat bleek wonderwel nog te passen.

Het volgende waypoint had iets te veel speling, waardoor ik ervan overtuigd was dat ik hem in mijn handen vast had moeten houden. Hierdoor werd hij een stuk makkelijker. Het terugplaatsen was echter niet goed mogelijk. Dan maar half terugplaatsen. De opruimploeg achtervolgd ons, dus dan wordt het voor hen ook makkelijker.

Bij 1 waypoint wat twijfel. Ik wilde van een in eerste instantie door ons benoemde 6 toch echt een 5 maken, zodat we een standaard coördinaat zouden krijgen. Anders moesten we er een half RD van maken. Maar technisch teamlid was er zeker van: dit kan geen 5 zijn, het is overduidelijk een 6.

Gelukkig werden we achtervolgd en uit de brand geholpen: het was een 5 en we moesten niet zo moeilijk denken. Er zit geen RD in deze cache, want hij mag niet te moeilijk zijn.

Onderweg nog wat vertraging gehad bij een vinger die aan het draaien was geslagen en naar de bosjes wees. Er wat omheen gewandeld, maar niets te vinden dat voor ons zou moeten zijn. Toch maar onze weg vervolgd en even verderop zagen we weer een vinger die wel een pad op wees.

Toen we bij het braille waypoint waren, werden we weer vergezeld. Ik had het helemaal uitgeplozen, maar hoorde nu dat ik de braille niet had moeten voelen, maar moeten belichten. Verder nog even op het juiste spoor gezet zodat ik hem op de juiste manier kon interpreteren.

Uiteindelijk een hele leuke nachtcache met verschillende leuk uitgevoerde waypoints gelopen. Een cadeautje voor Tovenaartje Junior en Tovenaartje in opleiding die ze over 2 weken gaan krijgen. Ze zullen er vast blij mee zijn.

Ik ben erg blij dat ik toch mee heb gedaan.

Kechman: bedankt voor het organiseren.

Miss Piggy's: bedankt voor de leuke cache en de leuke cachedag

Vandaag was het dan zo ver. We konden op pad voor onze kerstcache. We hadden van te voren al een uitdagende puzzel ontvangen waarin we onze kerstvrouw al direct herkende. Gelukkig had Piggy W dankzij een recente schildercusus alle kleuren in het vizier en rolde er een geloofwaardig 1e wp uit. 

Na een opwekkende kop kofiie en de gebruikelijke vraag: hebben we alles? positief te hebben beantwoord reden we richting Tiel, om halverwege weer om te draaien. We waren ons zelfgeknutselde tooltje vergeten. De jacht op een ontsnapte kat leverde ons 5 kwartier vertraging op; het werd al wat laat, maar ja we gaan toch.

In het veld mochten we weer verder puzzelen. Wp1 en 2 waren vlot gevonden en gekraakt. Wp3 was lastiger. Hoe we ook zochten, niets te vinden. Dit was het begin van een hechte band met onze hulplijn; het wp was verdwenen.... Wp 4 leidde ons naar een idyllisch kasteeltje en een extra cacheje. Wp 5 was een ander verhaal. De logica ontging ons, en na een aantal mislukte pogingen werd de hulplijn weer ingeschakeld. Met een oh, ja, natuurlijk (echt iets voor jou) werd de code gekraakt en konden we door naar wp 6. We verlieten het drukkere deel van het bos voor het rustigere modderig deel. 

Op ons verlanglijstlijstje hadden we nieuwe ongebruikelijke tooltjes gezet. Gezien het feit dat onze cachetas uitpuilt van de tooltjes is dit een bijna onmogelijke opgave. Een fraai geknutselde magneet wachtte ons bij wp 6. Duidelijk een werkje van een Tovenaartje in opleiding. Dat wordt gekoesterd en direct veilig opgeborgen.  Maar hoe we ook puzzelde; geen plausibel coordinaat te vinden. Na goedkeuring werd het knutselwek gedemonteerd en konden we door naar wp 7. Inmiddels begon het al flink te schemeren.

wp 7 hadden we direct door. We bereidden ons voor op wederom een fraai knutselwerkje, maar ook nadat we elke boom in de buurt hadden geknuffeld konden we niets vinden.er was wat fout gegaan. Maar ook oop het juiste wp konden we niks vinden. Omdat het al behoorlijk donker begon te worden kregen we daarop de coordinaten van de eindlokatie. De 3 gemiste wp's kraken we volgende week nog wel. 

Gewapend met een zaklamp konden we ons heerlijke cadeautje vinden. tovenaartje, bedankt voor deze leuke en uitdagende cache. Maar de volgende keer ga je maar weer met ons mee; we misten toch jouw puzzelkwaliteiten. 

Pictures for this log entry:

De vertragende factor

Fraai kasteeltje

Lekkerrrrrrrr

Aanvankelijk had ik woensdag de wandeling willen maken, maar het weer was zo mistroostig dat ik het een dag heb uitgesteld. Vandaag schijnt de zon dus de stoute en waterdichte schoenen aangedaan en met mijn dochter Larissa op pad, want in mijn eentje cachen vind ik minder leuk. Gedeelde pret is dubbele pret.

Ik ben een ouderwetse geocacher, al doe ik het pas 8 jaren. Maar dus met een waterdicht GPS-apparaat en een geprinte cachepagina met balpen.

De opgaven bij de wp's zijn niet moeilijk zodat we kunnen genieten van de wandeling.

Gelukkig ken ik het verschil tussen een leeuw en een draak.
Na enige tijd wacht mij een verrassing voor onderweg, maar die bewaar ik voor thuis.

Vervolgens moet ik bepalen welke banden ik zie, maar ik zie geen banden totdat ik mij omdraai en een hoeveelheid banden zie die, nadat ze zijn vermalen, 345 plastic voetbalvelden kunnen voorzien van rubberkorrels. Gelukkig loop ik nu over natuurlijk gras, want ik wil geen rubberkorrels in mijn schoenen, die hou ik graag schoon.

Heb daarna wel even moeite om te bepalen of de ruiter op een koe of een paard zit.

En dan naderen we de cachelocatie. Gaan we het pad volgen of snijden we de weg af? Ik kies voor het laatste. Larissa springt over een slootje, maar ik ben niet zo springerig, dus loop even om. Over gevallen herfstblad, maar onder het blad blijkt een diepe sloot te liggen. En daar sta ik tot mijn middel in het water. Dat is op zich niet zo erg, want ik ben een waterman, maar de stank geeft mij het vermoeden dat ik in een open riool ben gestapt. Larissa ziet mij verdwijnen beneden het maaiveld en roept pahap! Een fietsende dame stapt af en vraagt aan Larissa of zij haar hond roept. De zeehond herrijst en de dame vraagt of het wel goed met mij gaat. Ja hoor, kan niet beter of slechter. Zij zegt nog, je hebt jouw nieuwjaarsduik al gehad en dat vervult mij met trots.

Mijn waterdichte schoenen zijn slechts tot de enkels waterdicht. Mijn GPS-apparaat is helemaal waterdicht, maar wel smerig. Mijn geprinte cachepagina absobeert met alle plezier water. Geen rubberkorrels in mijn schoenen, maar ze zijn ook niet schoon.

En dan soppend in mijn schoenen en stinkend in mijn broek naar de cache. Die vinden we gelukkig direct. Ik ben beter in puzzeltjes oplossen dan in slootje springen.

Met een vuilniszak op de stoel tegen doorlekken en met de ramen open rijden we weer richting Apeldoorn. Larissa sorry, stank voor dank.

Thuis aangekomen trek ik bij de voordeur alles wat stinkt uit en neem een lekkere hete douche.

En dan pak ik de cadeautjes van de kerstman uit. Hij heeft mij behoorlijk verwend, waarvoor veel dank.

Deze dag had ik niet willen missen.

Pictures for this log entry:

Cadeautjes

Slootje springen

Op 25 december nam de kerstman contact met ons op. Met alle moderne apparatuur kan dat tegenwoordig. 
Vanuit ons vakantiehuisje bedachten we dat we met elkaar best op tweede kerstdag deze tocht zouden kunnen lopen. We waren als gezin bij elkaar en wat is er nu leuker dan op 2e kerstdag te wandelen! 

Dus de kerstman een berichtje teruggestuurd en tegen de middag gingen we op pad. We wisten dat de kerstman erg nat geworden was in de ochtend. Wij hebben blijkbaar meer geluk.

We wandelen keurig van waypoint naar waypoint. WP 5 was erg gaaf. Een gepersonaliseerde puzzel en wat lekker voor de kinderen. Wat een feest. Toen we bij een molen kwamen waren we even bang dat het anders af zou lopen. De kinderen hadden zelf de cache (een gc cache) gevonden en gelogd. Vol trots kwamen ze dat vertellen echter, ze hadden niet in de gaten dat het een fietspad was. Ik overigens ook niet. Er kwam een fietser met hond aan, ik loop even naar onze hond zodat het gezellig zou blijven. Vervolgens zou deze fietser bijna (expres) onze zoon aanrijden. Gelukkig ging het op een haar na goed. 

Verder kwamen we alleen maar vriendelijke mensen tegen gelukkig. 

Bij WP waar we waarde e moesten vinden ging het mis. In plaats van een 8 schrijft manlief een 5 op. En tjsa, bij het eindpunt wordt dan geen 'schat' gevonden. 

Gelukkig hebben we het nummer van de behulpzame kerstman en kunnen we snel 300 meter verderop zoeken. Daar vinden we een groot pakket. Het wordt meegenomen naar de auto, het is namelijk erg koud, en aldaar opengemaakt. 

We hebben genoten van wederom een surprise ronde. We hopen dat de traditie voorgezet kan worden al is het erg jammer dat er zo weinig deelnemers zijn. Ik kan het echt iedereen aanraden! Hoe leuk is het om een cache te maken voor een ander team! Daarnaast is het erg leuk om een tocht te lopen (ontvangen) die een ander speciaal voor je heeft gemaakt. 

Een prachtig gebaar! 

We willen onze kerstman dan ook van harte bedanken voor het maken van deze mooie route en het verwennen van onze kidneren! 

Vandaag 2e kerstdag was koud en guur dus je moet er wat voor over hebben om een kerstcadeau te vinden.

iets verder dan verwacht gingen wij naar het eerste wp waar wij huhuuhh niks vonden mhmhmhm hebben wij weer ...

wat was ook alweer het telefoonnummer van de Kerstman ...

deze kreeg ik gelukkig snel aan de lijn en huhuh ja foudje je met ff verder zijn oke ...

de twijfels begonnen al te komen ..... gaat dit wel goed..... bij dat punt aangekomen was het weer zo van mhmhmh zoeken zoeken zoeken nee niks WAAR is de Kerstman.. ja zei deze je ziet goed je moet gewoon goed zoeken en niet links .... YES .... daar was de schatkaart ...maar wat nu .... ggrrrgggrrr heb ik weer ..... denk denk als we nu nee maar dit dan beter .... en na een paar keer alles te hebben  in gevoerd kwamen wij op een plek uit van mhmhm daar bij die kerstboom is beter .... hup naar de kerstboom en toen zoeken nee niks nada .... toch maar weer naar het nul punt en toen YESSS gevonden ....... Kerst..JAN THANKS VOOR DE GEWELDIG KERSTDAG ....

Hooningkorf

Het pad was lang, het pad was blubberig. En aan het einde van het pad stond een stal. Een stal zonder deur. Een roofvogel scheerde naar buiten vlak over mijn hoofd. Wacht eens even...kerst, stal? Wat zal ik binnen aantreffen? Wat stond er ook al weer in de omschrijving die ik had gekregen? Hoog Sammie kijk omhoog Sammie anders is het vast te laat. Ik hoop niet dat ik te laat ben, laat ik maar eens binnen kijken......Holy Moly!

Dank, Jawel

Pictures for this log entry:

Holy Moly!

zo spannend alles verstuurd en geplaats nou maar hopen dat er geen sneeuw komt

want tja zie dn maar eens het kerstkado tevinden :)

Stuur je route vandaag of morgen op naar: contact@opencaching.nl

Gewoon een Word document of een PDF.

Nee Jawel, je bent niet de enige. Een mailtje beatwoorden lukte ons niet, wel rechtstreeks via bovenstaand profiel mailen. 

 Ben ik dan de enige die de kerstman niet kan bereiken?

Helaas is het voor mij niet meer mogelijk om aan dit event mee te doen.

Volgend jaar probeer ik natuurlijk wel mee te kunnen doen.

Hopelijk maken jullie er wat moois van

Gezien het lage aantal deelnemers toch maar besloten om ook mee te doen.

Ik hoop dat mijn cacheman zo nodig coulant wil zijn en de cache wat langer wil laten liggen.

Ben helaas weg deze periode volgend jaar beter.

Wij doen ook mee 

Vergeten op wil deelnemen te zetten, nu alsnog.

Nummer 6, wie durft nummer 7 te zijn?

De koppeltjes doen mee

Natuurlijk doen wij graag mee. Alleen is de kans op succes vrij klein, want wij wonen heel ver weg van de drukke wereld. En meer dan 100 km is echt te ver. Benieuwd of dat te matchen is.,

wij doen weer mee! 

Ooit in een grijs verleden dit al eens van dichtbij meegemaakt via GC. Ditmaal doe ik ook mee via deze site

Edit: Wil deelnemen veranderd naar Opmerking.

Mooi dat deze traditie hier wordt voortgezet.